“Soms verandert het leven puur door toeval. Ik stapte tijdens een beurs in München binnen op de stand van Baltic Wood, een naam die ik van vroeger kende. Ik raakte aan de praat, het klikte meteen en het gevolg van dat gesprek was dat ik mijn toenmalige Chinese leverancier inruilde voor Baltic Wood”, vertelt Joris Philipsen. “Ik had al wat langer steeds meer bedenkingen bij dat Chinese luik. Er was niet enkel de beperking op het gebied van tijd als je daar zaken deed, maar je kon er vooral niet naast kijken dat het verkwisten van materiaal aan te lage prijzen niet kon blijven duren. Het verhaal moest duidelijk omslaan naar een terugkeer naar Europa en Baltic Wood vormde een goede opportuniteit, het is een bedrijf waarmee ik nog steeds goed samenwerk.”

Kleine, familiale bedrijven
Wat volgt, is een verhaal dat begint met héél veel rondrijden in Polen. Joris stelde immers al snel vast hoe de Poolse markt in elkaar steekt. Hij trof er een enorme hoeveelheid kleine, familiale bedrijven aan die zeer performant zijn, maar met een niet zo brede waaier aan producten.
“Polen groeide zo’n beetje uit tot de schrijnwerkerij van Europa. Je vindt er heel goed gevormde werkkrachten op het vlak van hout, met aanvoer van eik uit Poolse en Oekraïense bossen. Het gaat wel bijna steeds om kleinere entiteiten, waardoor je meerdere leveranciers moet zoeken, uiteraard al naargelang je behoeftes. Ik illustreer het met een voorbeeld: bij de één vind ik mooie mozaïekvloeren, bij een ander gaat het om massieve eik, bij nog een ander klop ik aan voor prima meerlaagse vloeren. Dit gaat in alle afmetingen, van klein tot heel groot, van 7 tot 50 cm breed.”

Agent voor acht Poolse bedrijven
Met Arbo Wood Flooring is Joris als agent voor zijn acht Poolse bedrijven actief op voornamelijk de Benelux-markt en de Franse markt. De eindklanten zijn vooral grote parketteurs met projecten, mensen die invoeren en stockeren, fabrikanten die halfmassief aankopen om het massieve gamma aan te vullen, enzovoort. Hoe verloopt zo’n traject van Poolse leverancier naar de Europese klant?

“Ik spreek uit eigen ervaring als ik zeg dat je beter passeert via iemand die in Polen de weg kent”, reageert Joris. “Het is niet omdat je een sympathieke kerel tegenkomt op een beurs dat daarmee je broodje gebakken is. Je moet daarna ook je potentiële partner kritisch onder de loep nemen. Zijn de producten technisch goed, hoe zit het met de financiële toestand van de ander, hoe betrouwbaar is de aanvoer van het hout,… Het duurde een tijdje voor ik alles op een rijtje had en mijn netwerk had uitgebouwd, maar eenmaal het huiswerk was gedaan, liep het steeds vlotter. Als je daarenboven meer en meer orders van klanten kunt groeperen, sta je bij je Poolse leverancier vooraan in de rij en hoef je niet aan te schuiven. Mooi meegenomen, toch?”

“Of er nadelen zijn aan de handel met Polen? Misschien moet ik dan het taalprobleem aanhalen, heel wat mensen halen maar een bedenkelijk niveau in ofwel Duits, ofwel Engels, al is dat wel aan het verbeteren bij de jongere generatie. Om misverstanden te vermijden, zet ik daarom alles op papier, dat is de beste garantie dat er niets foutloopt.”

Houtprijzen en leveringstermijnen zijn weer stabiel
We kunnen ons voorstellen dat de pandemie en de oorlog ook op de handel met Polen een serieuze impact hadden. Hoe liep dat en hoe is de toestand nu?
“De impact van COVID was serieus, op een bepaald moment daalde de productie in sommige Poolse regio’s naar een heel laag pitje en dat terwijl de vraag enorm steeg. Het was wel een algemeen Europees probleem, dat overal leidde tot prijsverhogingen. Die prijsstijgingen moet je relativeren als je een vergelijking maakt tussen Polen en de rest van Europa. Naar mijn aanvoelen betaal je in Polen nog altijd om en bij de 15 procent minder dan elders en dat maakt zakendoen blijvend interessant.”

“De oorlog had vooral invloed op de aanvoer van eik. Polen heeft dan wel veel eigen bossen, maar toch was 30 tot 40 procent afkomstig uit Oekraïne. Dat leidde in het eerste deel van vorig jaar tot spanningen, maar dat probleem is inmiddels grotendeels opgelost. Enerzijds omdat er overgegaan werd naar meer houtkap in de eigen staatsbossen en anderzijds doordat er door het oorlogsgeweld een vermindering van de vraag ontstond bij de consument op de eigen Poolse markt. Zo kwam er veel meer hout vrij voor de export, wat de leveringstermijnen sinds pakweg eind november op het vroegere niveau bracht. In de plaats van een half jaar en zelfs meer moet je nu rekenen op vier tot vijf weken. Bovendien zijn de prijzen eveneens gestabiliseerd, met zelfs een aanzet tot prijsdaling sinds begin 2023.”